نسین نیازی، 16 خرداد سال 1355 در یک خانواده صنعتگر در شهر گنبد کاووس زاده شد و تحصیلات ابتدایی، دبیرستان را در همین شهر گذراند. شهر گنبدکاووس در استان گلستان ایران واقع شده و دارای بافت سنتی و با باورهای عمیق مردمی است. پدر نیازی مهندس معمار و آرشیتکت است، قبل و تا مدتی پس از انقلاب به کار پیمانکاری اشتغال داشت و تا اوایل دهه 60 به امور پیمانکاری اشتغال داشت. او در سال 1364 تصمیم به تولید قطعات پیش ساخته سبک بتنی گرفت وتولیدات آنها شامل اسکلت های پیش ساخته بتنی و نظایر آن برای کاربردهای ساختمانی بود.

نیازی در روز پنجشنبه 5 فروردین 1400 شمسی، چشم از جهان فروبست. روحش شاد، یادش گرامی.

نیازی دوران ابتدایی را در دبستان تربیت که بعدها به مدرس تغییر نام داد، تحصیل کرد و بعد از آن وارد مدرسه راهنمایی رسالت و سپس دبیرستان هدایت در شهر گنبد کاووس شد و دیپلم خود را در رشته ریاضی دریافت کرد.

او در سال 1373 وارد دانشگاه شد و دانش آموخته رشته مهندسی عمران از دانشگاه آزاد اسلامی در مقطع کارشناسی است.

نسین نیازی نیز از همان دوران نوجوانی با حضور در کارگاه تولیدی پدرش با فضای کار او و چگونگی انجام کارهای ساختمانی و تولید قطعات مورد نیاز ساختمان آشنا شد و این علاقه به مرور در درون او ایجاد شد و در سال های بعد به همراه پدر و برادرش، وارد کارهای تولیدی شدند.

چون پدر او در کار معماری اهل فن بود، این موجب شد تا علاقه به کار قطعات پیش ساخته و سبک سازی در او شکل بگیرد.

شرکت پتروشیمی بانیار پلیمر توسط اعضای خانواده نیازی مدیریت می شود. نسین نیازی اکنون ریاست هیات مدیره شرکت را برعهده دارد و پدر ایشان آقای آنه محمد نیازی به عنوان مدیرعامل شرکت حضور دارد. دیگر اعضای خانواده نیز علاوه بر عضویت در هیئت مدیره دارای سمت های مختلفی در این واحد تولیدی هستند.

شرکت بانیار در سال 1379 تصمیم به راه اندازی کارخانه تولید قطعات پلاستوفوم گرفت که در آن دیوارهای پیش ساخته تولید می شد و در این روند با مواد پلیمری درگیر شد.

اما گرید مورد نیاز آنها در داخل کشور تولید نمی شد، بنابراین شروع به واردات مواد اولیه کردند. در سال 1386 کارخانه پلاستوفوم بانیار دچار آتش سوزی شد و کامل از بین رفت ، اما مدیران این واحد تولیدی توانستند دوباره آن را بازسازی و راه اندازی کنند.

در سال 1389 و در پی شدت گرفتن تحریمها و دشوار شدن واردات مواد اولیه مورد نیاز کارخانه،  تصمیم به تولید مواد اولیه پلی استایرن انبساطی در داخل کشور گرفتند و با انجام کارهای مقدماتی سرانجام در سال 1391  کار اجرایی این واحد تولیدی آغاز شد و در آذرماه 1392 به بهره برداری رسید.

خط تولید مواد اولیه پلی استایرن شرکت در ابتدا 60 هزار تن بود و بعد خط تولید دیگری در پایان سال 1396 به آن اضافه شد که اکنون ظرفیت تولید این واحد به 160 هزار تن رسیده است.

عمده تولیدات آنها در زمینه تولید پلیمر پلی استایرن انبساطی است که در صنایع ساختمانی، صنایع بسته بندی ، سبک سازی ساختمان و بهیه سازی مصرف انرژی کاربرد دارد.

کارخانه پتروشیمی بانیار تولید پلی استایرن انبساطی (EPS ) مواد اولیه پلاستوفوم و کارخانه پلاستوفوم بانیار نیز تولید دیوارهای پیش ساخته و قطعات سبک ساختمانی ... را در خط تولید خود دارند.

این واحد تولیدی دارای تاییدیه هایی از مرکز بهینه سازی مصرف انرژی و مرکز تحقیقات ساختمان است و همچنین سالهای متوالی به عنوان طرح برتر و کارآفرین برتر از طرف سازمان صنعت ، معدن و تجارت برگزیده شده است.

آتش سوزی کارخانه بانیار در سال 1386 مهمترین ناکامی این شرکت بود که ضربه سنگینی را به شرکت وارد کرد. این کارخانه نیز در گنبد کاووس فعالیت دارد.

بزرگترین موفقیت شرکت تولید پلیمر پلی استایرن انبساطی است و توانسته با تولید محصول با کیفیت، نیاز مصرف کنندگان داخلی را به خرید محصولات مشابه خارجی از بین ببرد و در زمینه صادرات این محصول نیز فعالیت کند.

این شرکت در حال احداث خط سوم تولید گریدهای جدید پلی استایرن انبساطی است که ظرفیت کارخانه پلی استایرن را به 240 هزار تن افزایش میدهد و همچنین این شرکت در حال احداث یک واحد تولیدی دیگر در زمینه تولید گاز پنتان است که یکی از مواد اولیه مورد نیاز تولید پلی استایرن انبساطی میباشد و مدیران شرکت امیدوارند که این واحد تولیدی تا سال 1399 آماده بهره برداری شود.